Ang layunin ko rito ay ang maipagtanggol ang eksistensiyalismo laban sa ilang mga paninirang ipinupukol dito.
Una, sinasabing ang eksistensiyalismo raw ay isang paanyaya sa mga tao upang manatili sa katalffinikan ng kawalang-pag-asa. Dahil sa kung ang bawat daan patting° sa isang kalutasan ay ipag-babawal, susunod lamang na ang artumang kilos sa mundong ito ay lubos na walang bisa, at ang Icatithinatnan nito ay isang pilosopiya ng pagmumuni-muni. Higit pa diyan, dahil sa ang pagmumunimuni ay isang karangyaan, ang pilosopiyang ito ay magiging isa na namang pilosopiyang "burgs". Lo ang puna, lalung-lalo na ng mga komunista.